"TÜRKİYE'DE ROMAN GERÇEĞİ"

Romanlar, sahip oldukları dikkat çekici kişilik özellikleri kadar kentsel ve kırsal alanlar içerisinde sürdürdükleri yaşamları, iktisadi faaliyetleri, eğitim yaşantısındaki konumları ve istihdam süreçleri ile de sosyal politikaların ilgi alanına giren dezavantajlı gruplar içerisinde  bir kitleyi teşkil etmektedirler. 

Romanları yaşadıkları sosyal dışlanma konusunda farklı kılan nokta, diğer azınlık gruplar tarafından da sosyal dışlanmaya maruz kalmalarıdır. 

Anadolu coğrafyasına 10. yüzyıl civarında göç etmiş olan Romanlar, o tarihten bu yana gerek kültürleriyle gerek sıra dışı yaşamlarıyla toplumun ayrılmaz bir parçası olagelmişlerdir.   

Geçmişten günümüze birtakım önyargılar ile yaklaşılan Romanlar, sosyal dışlanma başta olmak üzere, yoksulluk, işsizlik, barınma, temel hak ve hizmetlere erişememe ve bunlardan yararlanamama gibi pek çok sorunla birlikte yaşamlarını sürdürmüşlerdir. 

Batı coğrafyasında; sindirme, asimilasyon, baskı, ağır cezalara maruz kalma, yaralanma ve hatta öldürülme gibi son derece insanlık dışı uygulamalar ile karşılaşmışlardır. 

Anadolu topraklarında durumları görece daha iyi olan Romanlar, Osmanlı döneminde belirli birtakım işlerde istihdam edilmişler ve kendi kimlikleri, yaşam tarzları ve kültürleri ile varlık  Gösterebilmişlerdir. Hatta bir Roman sancağı oluşturularak Roman tebaaya yönelik olarak idari bakımdan da düzenlemelere gidilmiştir.  

İzmir'deki Roman vatandaşlarımızın hem kanaat önderi hem de abi olarak saygı görüp tüm Türkiye'deki Romanlarla samimi diyaloglara sahip olan Metin Özçeri bu haftaki konuğumuz.   

Toplum içerisinde zaman zaman dışlanan ama hürriyetlerine olan düşkünlüğü dürüstlüğü ile toplumumuzun ayrılmaz bir parçası olan Romanları onun gözünden dinlemeye ne dersiniz.  

Kimselere randevu vermeyin.

Aynı yerde çayınız ve önemlisi içten sohbeti ile Yazarlar Birliği sizi bekliyor.