NE MUTLU GARİPLERE...!

“İslam garip başladı, başladığı gibi (bir hale) dönecektir. Ne mutlu gariplere!”

İslamın ilk zamanlarında Müslümanlar kendi vatanlarında, sokaklarında, kendi kavimleri arasında, bir çoğu kendi evlerinde yaşasalarda gariptiler.

Çünkü şirk yurdunun sâkinleri olan müşrikler mahalle baskısı ile onları köşeye sıkıştırıp perişan etmişlerdi. Ekonomik olarak boğazlarına çökmeleri de cabası.

Kötülüklerin ve şerlerin yaygınlaştığı, iyilerin ve iyiliklerin azaldığı bu zaman diliminde Müslümanlar sadece müşrik ve kâfirlerden çekmiyor.

Adı müslüman, davranışları ise gayri İslami olanlardan da epey çekiyor. İslam olsun ama adı olsun sadece. Hayatımıza yön vermesin, biz kafamıza göre takılalım anlayışındalar.

Yememize içmemiz karışmasın
Giyinmemize karışmasın
Sosyal hayatımıza karışmasın
İbadet hayatımıza bile karışmasın. O iş bizde. Aklımıza estiğinde, içimizi rahatlatacak şeyler yaparız biz.

Cumaya gideriz, cenaze olunca 3 kulhu bir elhem okuruz biz...
Hayatını bu dini öğrenmeye çalışanlara bile din öğretiriz biz. 

Ne soruyorsunuz kısaca, Hadis-i şerifte ifade olduğu üzere bir kez daha ;

"NE MUTLU GARİPLERE"...