FESTİVALE EN ÇOK KİM ÜZÜLECEK?

Uluslararası Pendik Kültür ve Sanat Festivali, Pendik’in yeni belediye başkanı Dr. Salih Kenan ŞAHİN’in tasarruf tedbirlerine takıldı.
Anlayacağınız bu yıl festival yok!
Festivallere karşı olduğunu beyan eden Başbakan Recep Tayyip Erdoğan’da belediye başkanlarına uyarıda bulunmuş ve, “Festival belediyeciliği yapmayın.” demişti.
Dünya ve ülkemiz küresel krizle boğuşurken, işsizlik oranları zirve yapmış iken, festivale bütçe ayırmak gerçekten doğru bir davranış olmazdı.
Pendik Kültür ve Sanat Festivali, 10 yıldır yapılıyordu.
Tasarruf tedbirlerine takılmasıydı, bu yıl 11’incisi yapılacaktı.
İptal edilmesi yerinde bir karardır.
Bu kararı alan Pendik Belediyesi yönetimi doğru yapmıştır.
Çünkü, festivalin ciddi bir maliyeti vardır.
Bu maliyetin önemli bir bölümü Pendik Belediyesi tarafından karşılanıyordu.
Bu kaynak şimdi daha farklı alanlarda, hizmete yönelik olarak kullanılabilir.
Festivalin iptal edilmesine sevinenler çok oldu.
Özellikle orta yaş ve üzerindekiler, büyük bir mutluluk duydu.
Gece geç saatlere kadar devam eden konserler, kulakları sağır edercesine yapılan müzik yayını, çocuklarını festivale gönderen anne ve babaların endişeli bekleyişleri, trafik keşmekeşliği ve daha bir çok olumsuzluğun yaşanmayacak olması, işin sevindirici yanı.
Emniyet mensupları ve zabıtalar da alanın güvenliğini sağlamak için gece yarılarına kadar, mesai almaksızın görev yapıyorlardı.
İşin bir de mutsuz tarafında olanlar, üzülenler var.
Kim mi bunlar?
Öncelikle Pendik merkezinde faaliyet gösteren lokantalar, çay bahçeleri, kafeteryalar ve kuruyemişçiler.
Gıda iş kolunda faaliyet gösteren esnaflar, konser akşamlarında hatırı sayılır ciro elde ediyorlardı.
Lokantalarda yemekler, kebaplar tükeniyor, dolaplardaki biber, patlıcan ve domatesler dahi közlenerek servis ediliyordu.
Pendik’teki minibüsçüler de festival akşamları, hatırı sayılır bir kazanç elde ediyordu.
Gecenin ileryen saatlerine kadar yolcu taşıyarak, bir günde üç günlük ciroya ulaşmanın mutluluğunu yaşıyorlardı.
Festival akşamları, yaz aşklarının başlaması için de uygun bir ortam hazırlıyordu. Burada başlayan tanışıklık, ilerleyen günlerde de devam ediyordu.
Dolayısıyla gençler üzüldü.
Festivalleri dört gözle bekleyen, farklı bir meslek grubunu da unutmamak gerekiyor. Bu meslek grubunun tek geçim kaynağı kalabalıklar. Maişetlerini tamamen bu yoldan temin ediyorlar.
Hepinizin tahmin ettiği gibi; cepçi’ler.
Bu meslek gurubu da festivalden hatırı sayılır gelir elde ediyordu. Ancak bu meslek grubundakiler, diğerlerinden farklı olarak kazanç sağlarken, birilerinin de canını yakıyorlardı.
Ceplerden, çantalardan ustalıkla cüzdanları uçuruyor, hışımlarına uğrayanların “ah”larını alıyorlardı.
Dolayısıyla en çok üzülenler, cepçi’ler oldu.
Üzülenler tarafına fordcuları da eklemem mümkün.
Bunun ayrıntısına doğal olarak girmiyorum.
Sanarım festivalle ilgili bir kanaat oluştu.
Eğrilerini ve doğrularını yazdık.