EBRAR MUTLU'DAN GÜZ SANCISI..

   İnsan ve Hazan'ın işlendiği; oldukça akıcı, bir o kadar da anlamlı olan ve insanı tefekküre teşvik eden GÜZ SANCISI başlıklı şiiri Ebrar Mutlu'nun anlatımıyla okurlarımızın beğenisine sunuyoruz.           

GÜZ SANCISI

En uzun sonbahar gibidir insan;

Doğduğu an dökülmeye başlar yaprakları.

Denizde kum, bahçede gazel gibidir,

Yaşadıkça süpürür zamanı.

Bir kara yazıdır çarba takılan,

Öldürmez süründürür güz sancısı.

Turfanda meyve, günde güneş olsa da bazan

Gecesi hep hüsran, hep talan..

Özünde doğa gibidir insan;

Dalda tomurcuk verse de kimi zaman

Batınca güneşi kalmaz bir anlam,

Ne kadar yeşerse de meyve verse de,

Sonu hep hazandır hep hazan..