Beynimin içi o kadar dolu ki,
kime/neye ne kadar yer var bilmiyorum.
Aslında kısa ve net yazmak işin en doğrusu da…
Bu sefer de birilerine(!) dip not olarak;
‘anlaşılma kılavuzu’ eklemen gerekiyor!
Bizim insanlarımızın çoğu ‘masal’ dinlemeyi sever.
Evet,’ bir varmış bir yokmuş…’
Veya ‘evvel zaman içinde, kalbur saman içinde...’
Belki de direk sonuca gitmeliyim.
‘Onlar ermiş muradına…’
Hatta ve dahi ‘gökten üç elma düşmüş…’
E, ne oldu şimdi, ya arası? Arası yok…
Zaten arasını soran da yok!
Birilerine göre önemli olan da o arası değildi zaten.
Başı ve sonu,
O kadar!
Zaten hayat denen şey de bazılarına göre böyle değil mi?
Başı ve sonu! Yani arası, yok.
Allah, Allah! İnanın böyle işte.
İyilik/kötülük,
Alçakgönüllülük/kibir,
Adalet/zulüm,
Varlık/yokluk, tokluk/açlık, bolluk/kıtlık gibi uzatın uzatacağınız kadar.
Bu ve benzeri zıtlıkları: Tartışan, ortaya koyan…
Mücadele eden, yok sayılan, ötelenen/ ötekileştirilen.
Aslında bazılarınca ulaşılması güç insanlar vardır aramızda!
Ve…
Bazılarının da hiç dikkatini çekmez:
’Arada kalan’ bu anlattıkları!
Dedim ya, birileri ‘masal anlatmayı’…
İnsanların birçoğu da ‘masalları dinlemeyi’ sever…
Şimdi desem ki, yakın bir eski zamanda: ‘Şu,şu,şu…’
Tamam, belki ‘ uyuma numarası yapanları uyandıramam…’
Ancak vicdan ehli birilerine de derim ki,
sadece başını ve sonunu değil
Arada yaşananları da bir değerlendirin!
28 Nisan 2024