ANNELER GÜNÜ

Anna jarvis kilisede anne günü kutladı. 

14 mayıs gününü batıla kenetlendi. 

Dinini bilmeyenler batılla boyalanır, 

Adetleri tanımaz, boş şeyle oyalanır. 

Müslümanlar anayı hergün bir kez anarlar, 

Hayır dilekleriyle duasını alırlar. 

Senede birgün sevmek anneye ihanettir. 

Hergün halini sormak, İslamda ibadettir.  

“Önce Allah’a iman, sonra anaya ihsan.” 

Anaya itaati böyle emreder Kur’an.  

Fedakârlıkta anne, evlada canın verir, 

Gözden özürlü olsa, gönül gözüyle görür.  

Annelerin şefkati tüm dertleri dindirir, 

Her öfkenin sonunda, koca bir af indirir. 

Annenin şefkatine asla sınır konulmaz,  

Kendini mağdur eder, evladına kıyamaz.  

Evladının derdini söylemese de  anlar, 

Evlat mahzun olursa, onun yüreği yanar.  

Toz kondurmaz evlada, kalkan olur şefkati. 

Her derde çare olur, yeter ise takati. 

Aç kalmak sefil olmak şefkatini eksiltmez, 

Sınırsız merhameti, ölene kadar bitmez.  

Rabbim bu merhameti, tüm analara vermiş, 

İnsan hayvan demeden, hepsine ikram etmiş. 

Yavrusuna hizmeti, hiç bitmeyen işidir.  

Paha biçilmeyen şey, annelik sevgisidir.  

Her genç kızın ruhunda anne duygusu kaynar. 

Kendisi bebek iken, yine bebekle oynar. 

“Kişi sevdiği ile beraberdir” hadiste 

Anaya her gün hizmet, emredilmiş ayette. 

Ehl-i kitap dostları, anneyi birgün sevsin. 

Vatan kurtarmış gibi, bir yıl boyu övünsün. 

Batıl anne gününe annemi bulaştırmam. 

Ona hergün okurum, asla yalnızlaştırmam. 

Annesiz yavruların, kalbinde boşluk bitmez.  

Annenin boşluğunu, hiçbir şey ikmal etmez.  

Yama yapar temizler, evladı giyindirir. 

Yokluğa isyan etmez, mevcutla sevindirir. 

Her şeyi ölçülüdür, asla israf eylemez. 

O yok bu yok diyerek, sırrı ifşa eylemez. 

Usta sanatçı gibi, yavrusuyla övünür, 

Yaşlanınca yavrunun gölgesine sığınır.  

Duası bedduası keskindir yerde kalmaz. 

Beddua alan evlat, mahşerde mutlu olmaz. 

Anneler melek gibi, kıymetini bilirse, 

Doğurduğu yavruyu mümin yetiştirirse. 

Mümin kadınlar çıkar analığın tahtına, 

Cenneti koymuş Rasul, ayağının altına. 

Şerefli annelerin sıfatıdır tüm bunlar, 

Şerefsiz yaşayanlar, annelikten ne anlar?  

Bebeği çöpe atıp, acımadan kaçana, 

Asla anne denilmez, böyle cani kadına. 

Fıtratını kaybetmiş, olmuş sanki canavar, 

Böylesine uyacak başka bir isim mi var.  

Hayvanlarda acırken, kendi öz yavrusuna,  

Esir olmuş bu sapık, nefsinin hevasına. 

Güzellik hevesiyle, yavrusunu düşürür, 

Ruhu canavar amma, kadın gibi görünür.  

Annelik duygusunu, zevke kurban edenler,  

Katil hükmüyle yaşar, bu suçu işleyenler. 

Şerefli annelere Allah yardım eylesin, 

Onlara mahşer günü, Cennet ikram eylesin.  

Nohudoğlu her akşam okur fatihasını, 

Hatimlerle yad eder, unutmaz anasını.