23 NİSAN'DA BİR ÇOCUĞUN HAYALİNİ YAZDI

 BiR ÇOCUĞUN HAYALi 
Bir çocuk erkenden uyandı bu sabah,
Yağmurluydu, üşüyerek çıktı evinden,
Aldı paleti eline, göğü maviye boyadı
Ve tüm dünya umut açtı.
Sarıya dokundu güneşi yaktı. 
Şemsiyesini kapadı, geçiverdi titremesi.
O güneşle bir anda bahçesinde çiçek,
Güzel yüzünde gamzeler açtı.
Kimsenin umurunda değildi oysa,
Alt tarafı küçücük bir çocuk uyandı.
Durdu biraz dinlendi köşedeki bankta,
En sevdiği şarkıyı mırıldandı.
Bir vuruşu vardı ki yerdeki topa;
Dünyayı bir daha bir daha salladı.
At tarafı bir küçük çocuktu oysa,
Çocuktu ama elinde yapboz etti dünyayı.
Yerleri değişti haritasının 
Uçsuz bucaksız hayallerini yazdı.
Süzülen bir güvercin takıldı gözüne,
Hızlı bir hamleyle onu yakaladı.
Böylece resmine özgürlüğü de sığdırdı.
Hem de en mavi bulutuna koydu onu,
Başka şeyle dolmayacak bir yeri tamamladı.
Hayata en bilindik şekliyle attı imzasını.
Ne korkusu vardı ne duru durağı 
Ne parası vardı ne tası tarağı 
Ama en değerli çağındaydı tüm yaşamının 
Yolun sonunun başa yansımasıydı 
Nerelerden geçtin, ne yaşadın sen çocuk,
Hayalin başarmayı ne güzel anlattı.